Paaseiverkoopactie deel 2 van 2
Het was weer zover. We gingen weer op de deuren aflopen met de paaseieren. De populaire versie op de chocolade-eieren: melkchocolade met knapperige pralinevulling. Die waren exclusief bij ons te koop; en dan voornamelijk aan de deur. Het klonk wat gek maar ondanks de vele handen hadden we nog handen tekort. Een paar wijken konden niet gelopen worden. Dat was spijtig voor de bewoners die wél naar ons hadden uitgekeken; maar Saskia verkoopt voor vier. “Waarom niet voor 10” zou je denken, nou dat is haar verkooptactiek. Steeds 4 zakken tegelijk onder de neus houden na aanbellen. Vaak werkte het ook nog. De jeugd had deze avond geen badminton maar wel een bakje friet na afloop om ook hun te bedanken voor het meehelpen met het verkopen aan de deur.
Voor de volwassenen was er een kopje koffie of thee na de deur-aan-deurverkoop. De boel moest klaargezet worden voor de verkopers. De tassen werden alvast gevuld voor de looproutes. Er gingen 15 zakjes in een clubblauwe BC Raak’m (niet-plastic) tasje van zachte stof die ze speciaal hadden laten bedrukken. Tjitte en ik (Geert Leijstra) stonden 15:45 al voor de deur van de sporthal die nog geopend moest worden. De beheerder was er op dat moment ook net. De dozen en kratten met zakjes paaseieren stonden in de vergaderruimte aan de kantine de hele week te broeden. Tjitte zag ze eerst niet. Ik viel vandaag in voor Sikke die verhinderd was. Het was voor mij een nieuwe ervaring. Tjitte en ik begonnen alvast en Anneke kwam niet veel later. Anneke Huizenga, Tjitte op de Hoek en ik waren alles aan het klaarzetten zodat de verkopers gauw uit de voeten konden.
Nadat alle tassen waren gevuld konden de looproutes worden klaargezet met zakjes wisselgeld en QR codes aan een keycord. Op elk zakje stond een routenummer vermeld, corresponderend aan de routekaart. Het superverkoopteam: Saskia, Wim, Sander en ik gingen in de buurt van Meinga verkopen. Anneke en Tjitte bleven op hun post. De straten Sjonnema, Tjallinga, De Skeakels, Setangel, De Fisker, Gjaltema, Jetsma en Ekemahof waren voor ons. Saskia verkocht ze met bravoure en een beetje brutaliteit. Maar als je lid van verdienste bent, dan mag je ook wat meer. Sander had een voorraad in zijn auto en reed een keer naar de sporthal om nieuwe voorraad te halen. We hopen volgend jaar wel op meer helpende handen. Je ziet dat het zich dan gauw vult met solidarit(ei)t.
Geert Leijstra